Kendi Sesimden

Şiir bitti diyorlar, bitmeyecek efendi!
Ben Şirazi’den sonra bilmem kaçıncı Sadi
And içtim ve devraldım yetimlerin ahını
Her gece bozmak için istirahatgâhımı
Sele verdim ırmaklar akıyorken, düşleri
Ardından seyre daldım, belki de düşüşleri
Çakıllar çarpıştıran kıvılcıma bir yoldu
Ah gönül, o ateşle ne karanfiller yoldu.
İndi art arda beyne sesleri çekiçlerin
Çalınan musikisi derin iç çekişlerin.

Ey köhnemiş saltanat! Hazırsa Diyar-ı Rum
Sana her gün her gece sarılmak istiyorum!

Bırak şimdi tahtıma oturayım efendi
Ben Şirazi’den sonra bilmem kaçıncı Sadi.

M. Sadi Karademir

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir