Açık Beyaz
Uzağımdan bakınca sonsuz boyutlu zerre
Olacak bir parıltım kaplarken geleceği
Aydınlığa boyanır gözlerinin mihrabı
Bak dalından topluyor bakışlarım geceyi.
Acılar kamaşıyor duyarlı ve konuşkan
Sürdükçe kabarıyor ruhumun ince yeri
Demek ki bu vahada çok düşünmek ısırgan
Aklı kabuk sanmıştım, kanadımmış oysaki.
Sözcükler uçuruyor nefes borumdaki yiv
Aşkın elmas ucuyla kestiğim bunca şiir
Şanlı bir uyuşmazlık, yakışıyor yakama
Bak dalından topluyor bakışlarım geceyi
Hâlâ biraz masumuz, gözlerini kaçırma.
M. Sadi Karademir
